लुतो खै लुतो ! (कविता)
हिरासतमा गुम्सिएर,
सयौँ लौरा गोदाइ खाएर,
गोली खाएर, शहीद भएर
दु:खले आर्जेको यो व्यवस्थाभित्र
हिजो निदाएका तिनै दलेहरू छिरे
अहिले तिनै दलेहरू सपना देख्छन्, यो भएन ।
१६ साउन, २०७८
3 min read
Share
स्मार्ट लकडाउनको यात्रा
बल्ल- बल्ल वार्ता सात सयमा मिल्यो । जिरोकिलो कटेपछि कन्डक्टर भाइले अति दु:खमनाउ गर्दै स्मार्ट लकडाउनको बाली उठायो । गाँठे ! मेरो खल्तीमा पनि तीन सय रुपैयाँ फिर्ता आयो ।
३० असार, २०७८
13 min read
Share
जुमे मास्टरको आँगनमा कोरोना कचकच
जुमे मास्टरको आँगनमा आएर शान्तिनारान दुखियाले हात ठड्याउँदै तमासा मच्चाए, 'ओए जुमे, बाहिर निस्की ! तेरिमा पतालका पत्रु ! कहिले आउने हो तेरो कोरोना ? कहाँबाट आउने हो तेरो कोरोना ? जहिल्यै कोरोना, जहिल्यै कोरोना । खुरुक्क बाहिर आएर देखा कोरोना'
५ असार, २०७८
17 min read
Share
नगरकाेटीकाे दोचाभित्रका घोचाहरू
हुन त सबै प्रेममा विवाह हुँदैन र सबै विवाहमा प्रेम हुँदैन । विवाहमा परिणत नहुँदै टुङ्गिएको त्यो प्रेमकहानी झुलुक्क देखा पर्छ, अनि मिलिक्क सिधिन्छ । जसको पहिलो विवाह एक लाइनमै नष्ट भयो । दोस्रो विवाहले मरीतरी एक पेज लियो ।
९ जेठ, २०७८
9 min read
Share
केको शुभकामना ?
सुगर र प्रेसरले कुन बेला उम्काउने हो, पत्तो छैन, केको सुस्वास्थ्य ? केको दिर्घायु ? अर्को ठिटो आएर 'लु है बाजे तपाईँलाई नयाँ सालको उत्तर–उत्तर प्रगतिको शुभकामना' भन्यो । यतिखेरचाहिँ बुढालाई साह्रै जङ चलेर आयो । उनी झोँक्किए– केको उत्तर–उत्तरको शुभकामना भन्छस्, पश्चिम–पश्चिमको भन् न
११ वैशाख, २०७८
13 min read
Share
(कविता) म्यानमारमा के भइरहेछ ?
रमाई रमाई म आफ्नो संसार सजाउँथेँ
म रमाएको जाती भएनछ अङ्कल
मलाई गोलीले उडाइदिए
म अब कसैको काखमा हुने छैन
कसैको साथमा हुने छैन
२१ चैत, २०७७
2 min read
Share
चेर्निशेभ्स्कीको उपन्यास र चक्रे साइँलाकी स्वास्नी
‘यति सानो कुरामा स्वास्नीको आत्मबल कसरी गिर्यो ?’ उपाय केही निस्किन्छ कि भन्दै उसले फेरि उही उपन्यास ‘के गर्ने ?’को पाना पल्टाउँदै पढ्न लाग्यो । ऊ जति पाना पल्टाउँथ्यो, उसकी स्वास्नी त्यति नै खेर उसको छेउमा आएर अति निराश हुँदै आफ्नाे मृत्युको घोषणा गर्थी, 'म अब यही पच्चीस गते मर्छु'
७ चैत, २०७७
12 min read
Share
पचास हजारकाे जागिर खाने मुखारसिङको सपना
'टिरिक जान्नुपर्छ भाइ, टिरिक । पैसा भनेकै अक्करमा हुन्छ, सजिलै कहाँ आउँछ त ? मैले आजदेखि झोला बोकेको हो ? झोला बोक्दाबोक्दै नामै झोलेदाइ भा'को छ मेरो'
१५ फागुन, २०७७
12 min read
Share
रवीन्द्र समीरको उपन्यासमा मृत्युमन्थन
पुस्तक मृत्युको आयुभित्र पेज नम्बर १३२ को खण्ड ‘वैराग्य’ सब कुराले ठीक हो । समयले शवयात्रामा गएको समय र त्यो अनुभुतिलाई बिर्साइदिइहाल्छ अनि मान्छेमा आफ्नो सक्कली स्वभाव सुरु हुन्छ
१ फागुन, २०७७
11 min read
Share
साहिँला बाजेको समाजवाद
यति भनेपछि खुब मायालु भएर बैँसालु पारामा मुखिनी मुखियाको काखमा लम्पसार परिन् । यस्तो पिरतीको लीला देख्दा साहिँला बाजेलाई यस्तो लाग्यो, 'गाँठे, समाजवाद त समाजवादी मुखियाकै घरमा त आइपुगेछ नि । कति राम्रो समाजवाद, आनन्दले मुसुक्क मुस्कुराउँदो रहेछ'
१७ माघ, २०७७
20 min read
Share
केशव दाहालकाे उपन्यास, र एउटा नमीठो शनिबारको सम्झना
चार दिनअघिदेखि मेरा एक मित्रले बोलाइरहनुभएको थियो, 'ढुंगेलजी, शनिबार तपाईं मेरो घरमा खाना खानेगरी आउनू न । म तपाईंका लागि पनिरको तरकारी बनाउँछु ।' मित्रलाई के थाहा ? शनिबार मेरो नियन्त्रणमा छैन, म शनिबारको नियन्त्रणमा छु
३ माघ, २०७७
13 min read
Share