'जगेडा सम्पादकले गाेलाे पाे लगाइदिएछ'साथी, जगेडा सम्पादकको सम्पादन साह्रै राम्रो छ । तर, ती सम्पादन गरेका अक्षरलाई रातो मसीले सुइँक्याउन लगाउन पा'को भा कति आकर्षक देखिन्थ्यो । के गर्नु, तिम्रा बाउलाई कालोभन्दा अरु केही मनै पर्दैन ? कुन दिन तिम्रा बाउले दाँत पनि कालै बनाउन बेर छैन ।३० साउन, २०७८16 min read Share
लुतो खै लुतो ! (कविता)हिरासतमा गुम्सिएर,सयौँ लौरा गोदाइ खाएर,गोली खाएर, शहीद भएरदु:खले आर्जेको यो व्यवस्थाभित्रहिजो निदाएका तिनै दलेहरू छिरेअहिले तिनै दलेहरू सपना देख्छन्, यो भएन ।१६ साउन, २०७८3 min read Share
स्मार्ट लकडाउनको यात्राबल्ल- बल्ल वार्ता सात सयमा मिल्यो । जिरोकिलो कटेपछि कन्डक्टर भाइले अति दु:खमनाउ गर्दै स्मार्ट लकडाउनको बाली उठायो । गाँठे ! मेरो खल्तीमा पनि तीन सय रुपैयाँ फिर्ता आयो ।३० असार, २०७८13 min read Share
जुमे मास्टरको आँगनमा कोरोना कचकचजुमे मास्टरको आँगनमा आएर शान्तिनारान दुखियाले हात ठड्याउँदै तमासा मच्चाए, 'ओए जुमे, बाहिर निस्की ! तेरिमा पतालका पत्रु ! कहिले आउने हो तेरो कोरोना ? कहाँबाट आउने हो तेरो कोरोना ? जहिल्यै कोरोना, जहिल्यै कोरोना । खुरुक्क बाहिर आएर देखा कोरोना'५ असार, २०७८17 min read Share
नगरकाेटीकाे दोचाभित्रका घोचाहरूहुन त सबै प्रेममा विवाह हुँदैन र सबै विवाहमा प्रेम हुँदैन । विवाहमा परिणत नहुँदै टुङ्गिएको त्यो प्रेमकहानी झुलुक्क देखा पर्छ, अनि मिलिक्क सिधिन्छ । जसको पहिलो विवाह एक लाइनमै नष्ट भयो । दोस्रो विवाहले मरीतरी एक पेज लियो ।९ जेठ, २०७८9 min read Share
केको शुभकामना ?सुगर र प्रेसरले कुन बेला उम्काउने हो, पत्तो छैन, केको सुस्वास्थ्य ? केको दिर्घायु ? अर्को ठिटो आएर 'लु है बाजे तपाईँलाई नयाँ सालको उत्तर–उत्तर प्रगतिको शुभकामना' भन्यो । यतिखेरचाहिँ बुढालाई साह्रै जङ चलेर आयो । उनी झोँक्किए– केको उत्तर–उत्तरको शुभकामना भन्छस्, पश्चिम–पश्चिमको भन् न११ वैशाख, २०७८13 min read Share
(कविता) म्यानमारमा के भइरहेछ ?रमाई रमाई म आफ्नो संसार सजाउँथेँम रमाएको जाती भएनछ अङ्कलमलाई गोलीले उडाइदिएम अब कसैको काखमा हुने छैनकसैको साथमा हुने छैन२१ चैत, २०७७2 min read Share
चेर्निशेभ्स्कीको उपन्यास र चक्रे साइँलाकी स्वास्नी‘यति सानो कुरामा स्वास्नीको आत्मबल कसरी गिर्यो ?’ उपाय केही निस्किन्छ कि भन्दै उसले फेरि उही उपन्यास ‘के गर्ने ?’को पाना पल्टाउँदै पढ्न लाग्यो । ऊ जति पाना पल्टाउँथ्यो, उसकी स्वास्नी त्यति नै खेर उसको छेउमा आएर अति निराश हुँदै आफ्नाे मृत्युको घोषणा गर्थी, 'म अब यही पच्चीस गते मर्छु'७ चैत, २०७७12 min read Share
पचास हजारकाे जागिर खाने मुखारसिङको सपना'टिरिक जान्नुपर्छ भाइ, टिरिक । पैसा भनेकै अक्करमा हुन्छ, सजिलै कहाँ आउँछ त ? मैले आजदेखि झोला बोकेको हो ? झोला बोक्दाबोक्दै नामै झोलेदाइ भा'को छ मेरो'१५ फागुन, २०७७12 min read Share
रवीन्द्र समीरको उपन्यासमा मृत्युमन्थनपुस्तक मृत्युको आयुभित्र पेज नम्बर १३२ को खण्ड ‘वैराग्य’ सब कुराले ठीक हो । समयले शवयात्रामा गएको समय र त्यो अनुभुतिलाई बिर्साइदिइहाल्छ अनि मान्छेमा आफ्नो सक्कली स्वभाव सुरु हुन्छ१ फागुन, २०७७11 min read Share
साहिँला बाजेको समाजवादयति भनेपछि खुब मायालु भएर बैँसालु पारामा मुखिनी मुखियाको काखमा लम्पसार परिन् । यस्तो पिरतीको लीला देख्दा साहिँला बाजेलाई यस्तो लाग्यो, 'गाँठे, समाजवाद त समाजवादी मुखियाकै घरमा त आइपुगेछ नि । कति राम्रो समाजवाद, आनन्दले मुसुक्क मुस्कुराउँदो रहेछ'१७ माघ, २०७७20 min read Share