Skip Adv.
ट्रेण्डिङ
नेपाली कांग्रेस
वर्षव्यक्ति र समाचार निर्माता
बालेनकाे कदम
वर्षव्यक्ति
दुर्गा प्रसाईंको अराजकता
समाचार
राजनीति
अर्थ
कर्पोरेट
उपभाेक्ता
बैंक/बीमा
पुँजी बजार
अर्थ नीति
उद्योग
पर्यटन
राेजगार
ऊर्जा
विचार
विचार
ब्लग
सम्पादकीय
वर्ष व्यक्ति
कला साहित्य
आम निर्वाचन-२०७९
स्थानीय निर्वाचन–२०७९
खेलकुद
खेलकुद
साग विशेष-२०७६
शिक्षा
नेपाल बिम्ब
अन्य
जीवनशैली
स्वास्थ्य
विज्ञान प्रविधि
विशेष
सुरक्षा/अपराध
विश्व
फोटो कथा
युथ रिपाेर्टर
यस्तो पनि
प्रवास
पत्रपत्रिकाबाट
अन्तर्वार्ता
समृद्धि
समाज
पाठक मत
फिचर
आशाका आधारशिला
English
इतिहास
दस्तावेज
विश्वकप फुटबल २०२२
युनिकोड
Shilapatra TV
Shilapatra TV
Shilapatra Podcast
Shilapatra Podcast
Dark Mode:
OFF
ट्रेण्डिङ
नेपाली कांग्रेस
वर्षव्यक्ति र समाचार निर्माता
बालेनकाे कदम
वर्षव्यक्ति
दुर्गा प्रसाईंको अराजकता
Mon, Mar 31, 2025
१८ चैत, २०८१
समाचार
राजनीति
अर्थ
विचार
वर्ष व्यक्ति
कला साहित्य
थप
नेपाल बिम्ब
आम निर्वाचन-२०७९
स्थानीय निर्वाचन–२०७९
खेलकुद
शिक्षा
जीवनशैली
स्वास्थ्य
विज्ञान प्रविधि
विशेष
सुरक्षा/अपराध
युनिकोड
Shilapatra Podcast
Shilapatra TV
Shilapatra Podcast
Shilapatra TV
योगेन पौडेल
कला साहित्य
सफल (कविता)
मलाई जान्न मन छ कुन बेला मान्छे यति सफल हुन्छ कि धरहराको टुप्पोमै पुग्छ र बाँकी अरुलाई तल जमिनमा सलबलाएको देख्छ ।
१० फागुन, २०८१
2 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
कला साहित्य
छोरी, मोबाइल नहेर
छोरी, मोबाइल नहेरतर के हेर्ने म भन्दिनँछोरी, टीभी बन्द गरटीभी बन्द गरेर के खोल्ने ? त्यो म भन्दिनँछोरी नउफ्र
१९ साउन, २०८१
2 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
ब्लग
खरेल डाँडाबाट मसानघाटसम्मको पिचरोड
हवाई चप्पल पड्काउँदै त्यो गिजगिजे हिलो बाटोमा हिँड्दा जिउको पछाडितिरको भाग तलदेखि माथि टाउकोसम्मै हिलोको छिटा पुग्थ्यो । त्यही भएर धेरैजसो बटुवाले चप्पल हातमा बोक्थे । त्यसपछि पाइन्ट, सुरुवाल, साडी घुँडासम्म माथि सारेर गिजगिजे हिले बाटो हिँड्थे ।
१ असार, २०८१
19 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
कला साहित्य
दुई शून्य (कविता)
आँखा खोल्छु र देख्छु म तपाईं र हामी ती वृक्ष, फूल र पातहरू तारा, ग्रह र चन्द्रमा । लाग्छ, यो विराटतामा ऊ, कतै आँखा चिम्म गरेर बसेको छ । उसको निम्ती शायद मेरो अस्तित्व शून्य शायद आराधना, आरती, भक्ति र तपस्या शून्यशायद मेरा पीर र व्यथाहरू शून्य । लाग्छ, मेरा यी साना साना अस्तित्व उसको विराट शून्यतामा कतै हराएका छन् ।
१३ माघ, २०८०
2 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
कला साहित्य
चिथार्ने ! रात लामो छ (कविता)
हजारौँ यस्ता चिथार्नेहरू भेटिन्छन् आजकाल के चाहिएको हो यिनीहरूलाई ? माटोको टाटैटाटा लुगामा बोकेर गोबर र पसिनाको गन्ध बोकेरै यी झुत्रेझाम्रे र धुस्रेफुस्रेहरू किन सुकिलो एयरपोर्टमा भिडभाड गर्छन् ?
९ मंसिर, २०८०
3 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
कला साहित्य
याेगेन पाैडेलकाे कविताः प्रेमको नीति कथा
जब स्वच्छन्द उड्न नदिएरछेउमै बाँधेर राख्न खोज्छौ मायालाईसम्झ– प्रेम भाग्छ परपरखासमा छेउमा बाध्यता मात्रै बस्छ बाँधिएरऔपचारिक एउटा लाचारी मात्रै बस्छ बाँधिएर ।
११ कात्तिक, २०८०
2 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
कला साहित्य
कथाः सफलताको बक्रतुण्ड
कर्तव्य पालना गर्दा आफूले किन सजाय पाएको हो भन्ने प्रश्नको उत्तर पो भेटिएला कि भनेर गणेशजीले माताको आँखामा खोजी हेर्नुभयो । तर, माता पार्वतीका पूरा आँखा शिवजीप्रति कृतज्ञता मात्रैले भरिएका थिए, गणेशजीले खोजेको प्रश्नको उतर दिनका निम्ति त्यता कुनै खाली ठाउँ नै बाँकी थिएन ।
९ असार, २०८०
11 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
कला साहित्य
कहिलेसम्म ? (कविता)
२९ कात्तिक, २०७९
2 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
कला साहित्य
सपनाबाट ब्युँझदा (कविता)
झ्यालका खापा खट्खट् आवाज निकाल्छन् । देख्छु पश्चातापको हुरी झ्यालमा जोडले ठोक्किँदैछ ।आँखा खोलेर ऐनामा हेर्छु, शिर निहुर्याएकाे अहङ्कार ढल्न-ढल्न खोज्दैछ । आँखा बन्द गरेर मनमा हेर्छु,विषादको कुहिरोले अझै आत्मा डम्म ढाकेको छ । द्वेषका फुटेका सिसाका टुक्राहरु भुइँभरि छरपस्ट छन् । क्लेशको हुरीले प्रेमको वृक्षलाई नराम्ररी चुटेको छ ।
२३ पुस, २०७८
2 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
कला साहित्य
समय-यात्रा
'लौ तपाईंहरू दुवै जना भविष्यबाट नै आएको मानियो अरे । मलाई एउटा कुराचाहिँ बताइदिनुस् न त,' फुच्चे मले अलि लजाएझैँ गरी भन्यो, 'ऋषिकाले मलाई मन पराउँछे । भविष्यमा मेरो बिहे ऋषिकासँग हुन्छ कि हुँदैन ?'
१० असार, २०७८
17 min read
Share
Share
Share on Facebook
Share on Viber
Share on Messenger
Share on WhatsApp
Share on Twitter
Email
Share on LinkedIn
Copy Link
सर्च गर्नुहोस्